Czy Odmiany Landrace To Klucz Do Potencjału Marihuany?

Czy odmiany landrace to klucz do odblokowania pełnego potencjału marihuany?

Landrace to termin, który prawdopodobnie często można spotkać w świecie marihuany, zwłaszcza w ostatnich latach, ale co to dokładnie oznacza? I w jaki sposób mogą być kluczem do uwolnienia prawdziwego potencjału skromnej rośliny marihuany?

Gatunek lub podgatunek rośliny Landrace to udomowiona, lokalnie przystosowana lub tradycyjna odmiana, która z czasem naturalizowała się, dostosowując się do środowiska i klimatu. Skutkuje to prezentacją unikalnych cech, cech i zachowań, często niespotykanych u innych podobnych odmian.

Na przestrzeni lat zidentyfikowaliśmy lokalne odmiany konopi, takie jak Lamb’s Bread na Jamajce, Acapulco Gold w Meksyku, Durban Poison w Południowej Afryce i Panama Red w Ameryce Środkowej, by wymienić tylko kilka. Chociaż uważamy te odmiany konopi za „rodzime” dla tych regionów, nie jest to do końca prawdą i nie mówi całej historii.

Czym jest lokalna odmiana marihuany?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy najpierw zrozumieć, w jaki sposób konopie indyjskie stały się tak powszechne i wszechobecne na całym świecie. Uważa się, że Cannabis Sativa pojawiła się po raz pierwszy około 25 milionów lat temu na Płaskowyżu Tybetańskim, kiedy oddzieliła się od chmielu.

Konopie indyjskie pozostawały niezmienione przez tysiąclecia i były zaludniane zgodnie z kaprysem zmieniających się pór roku i klimatu. Tak było, dopóki pierwsi ludzie nie odkryli jego wielofunkcyjnej użyteczności i nie zaczęli go selektywnie oswajać. Hodowali odmiany upraw do mnóstwa zastosowań – długie, chude rośliny na włókna i krótkie, żywiczne rośliny do produkcji oleju i haszyszu.

Wraz ze wzrostem eksploracji przez ludzi, rozpowszechniło się również te preferencyjne odmiany konopi. Z biegiem czasu rośliny te przystosowały się, zaaklimatyzowały i naturalizowały do nowych środowisk, co skutkowało ekspresją unikalnych cech i nieco odrębnych profili kannabinoidów i terpenów.

Rośliny, które najlepiej pasowały do ich nowego siedliska, były następnie stale uprawiane, krzyżowane i wybierane przez lokalnych rolników w celu wytworzenia różnych odmian lokalnych, które znamy dzisiaj. Jednak szerokie odmiany ras lokalnych zrzuciły kajdany udomowienia i uciekły, by rozwijać się na wolności.

Istnieją również tradycyjne odmiany konopi. Mimo to, w przeciwieństwie do ras lądowych, nie są one identyfikowane wyłącznie na podstawie ich pochodzenia geograficznego i rodowodu. Hodowcy celowo przeanalizowali, wyselekcjonowali i skrzyżowali te odrębne odmiany, aby stworzyć odmiany, które rozwijają się we wszystkich środowiskach (głównie w pomieszczeniach).

Owocowe, gazowe i skunkowe smaki, które lubimy dzisiaj w konopiach, są możliwe tylko dzięki tym lokalnym odmianom na całym świecie. Na przykład zawsze popularna i często oczerniana odmiana Skunk #1 jest mieszanką trzech lokalnych ras Afghani (Afganistan), Acapulco Gold (Meksyk) i Columbian Gold (Kolumbia) i daje ten wyjątkowy skunksowy zapach.

Chociaż nie tylko wyjątkowe zapachy, smaki i haj, które wytwarzają te odmiany, powinny Cię ekscytować. Chociaż wiele z tych odmian lokalnych ma stosunkowo rzadkie terpeny, flawonoidy i kannabinoidy w często niewidocznych proporcjach, mają one również pewne ekscytujące i specyficzne cechy.

Dlaczego więc odmiany ras lokalnych są ważne poza ich oczywistymi korzyściami konsumpcyjnymi? Cóż, biorąc pod uwagę współczesne praktyki hodowlane i wyścig zbrojeń THC stworzony przez zachodnią „legalizację”, zaczynamy dostrzegać genetyczne wąskie gardła. Doprowadziło to do znacznego rozcieńczenia puli genów, osłabienia odporności genetycznej i ogólnego zawężenia wynikającego z tego profilu terpenoidów roślin.

W ostatnich latach narastał konsensus co do tego, że te lokalne odmiany prawdopodobnie pochodzą z tej samej linii i regionu. Gdzie dokładnie pozostaje to ciągłym punktem kontrowersji i toczących się sporów, ale uważa się, że znajduje się gdzieś na Płaskowyżu Tybetańskim i wokół niego, jak wspomniano powyżej.

Niedawno dowiedzieliśmy się o Landrace Warden, projekcie w plemiennych regionach Beludżystanu (Baluchistan), Pakistanu, graniczącym z Afganistanem, badającym pochodzenie tych ras, pamiątek i dzikich odmian oraz jaki potencjał mogły zamknąć te starożytne rośliny konopi.

Projekt został założony i jest prowadzony przez mężczyznę z prowincji Sindh w Pakistanie, który zainspirował się do szukania i dokumentowania lokalnych ras po wizycie w górach Hindukuszu w dolinie Tirah pięć lat temu.

Współpracując bezpośrednio z rdzenną ludnością, lokalnymi hodowcami konopi indyjskich i starszyzną plemienną, mają nadzieję „zachować genetykę miejscową i dziedziczną, chronić różnorodność biologiczną, wzmocnić pozycję rdzennych grup hodowców i oddać superintendentowi przodków pochodzenia konopi”.

Rolnicy współpracujący z Landrace Warden są szanowani i wynagradzani za swoją różnorodną genetykę, ogromne doświadczenie i tradycyjną wiedzę. Założyciel projektu robi wiele dobrego w regionie, udzielając się jako wolontariusz i przekazując darowizny lokalnym organizacjom pozarządowym oraz pomagając w rozdawaniu żywności i zaopatrzenia.

Landrace Warden ma również nadzieję na stworzenie dobrze prosperującego rynku marihuany w regionach plemiennych, aby wzmocnić pozycję rdzennej ludności i poprawić codzienne życie ludzi, tradycyjnie skupiających się na uprawie roślin do produkcji haszyszu i oleju.

Lud Balochi obejmuje wiele plemion o różnych kulturach, językach i tradycjach, które wywodzą się z zatoki Daryā-ekhizr obok gór Alborz w Iranie. W XVI wieku zostali przymusowo przesiedleni do Makran (dzisiejszy Pakistan) przez Mogołów. Kupili wiele odmian konopi, które uprawiali – chociaż jest prawdopodobne, że genetyka ta pierwotnie pochodziła z odmian znalezionych na obszarze, na którym i tak mieli mieszkać.

Po upadku imperium Mogołów około 150 plemion Beludżów zjednoczyło się, tworząc region Beludżystan. Arystokratyczni władcy Beludżów byli znani jako „głęboko przepełnieni entuzjazmem do konopi”. Osoby te były tak wpływowe, a ich wiedza tak ceniona, że wybrane przez nich odmiany uważano za rośliny o wiele lepsze. Te cenione odmiany były następnie szeroko uprawiane przez plemiennych rolników w całym regionie przy użyciu tych samych technik, których używają do dziś.

Aby pomóc w realizacji swojej misji, Landrace Warden we współpracy ze szkocką firmą Holistic Highland Hemp wprowadza na rynek cztery specjalne pakiety kolekcjonerskie niektórych z najbardziej ekscytujących i wyróżniających się odmian z tych regionów plemiennych.

Poprzez dokładne badanie i uczenie się od lokalnych ekspertów, każda odmiana została starannie wybrana pod kątem jej unikalnych cech i atrybutów. Daje nam to wgląd w potencjalną różnorodność rodzajów i odmian konopi występujących w regionie.

Pierwsza odmiana, która została wypuszczona, jako jedyna nie pochodzi z plemiennego regionu Beludżystanu. Jak sama nazwa wskazuje, odmiana Hindu Kush pochodzi z pasma górskiego Hindu Kush w północnym Pakistanie. Bujna zieleń Tirah Valley, z której pochodzi ta odmiana, jest domem dla wielu niezależnych rolników uprawiających indica typu haszyszowego i hybrydy typu sativa na olej do lamp, paszę dla zwierząt, zastosowanie terapeutyczne i produkcję haszyszu.

Lokalni rolnicy wykorzystują chłodniejszy klimat pod koniec sezonu, aby umożliwić łatwe odłamywanie włosków podczas przesiewania na haszysz. Haszysz jest w tym regionie tak popularny, że co tydzień odbywa się haszyszowy karnawał, podczas którego rolnicy spotykają się, aby sprzedawać i wymieniać swoje różnorodne towary.

Dla kontrastu, pozostałe trzy odmiany, które wypuszczają, znajdują się w północnym Beludżystanie, jednym z najbardziej suchych miejsc na ziemi, gdzie często występuje tylko jeden lub dwa opady deszczu w sezonie wegetacyjnym. Ten surowy pustynny klimat zaowocował odmianami, które mogą tolerować ekstremalne warunki przypominające suszę i wymagają znacznie mniej wody do uprawy. Jest to niezwykle ważna cecha, którą należy ponownie wprowadzić do współczesnej puli genów, zwłaszcza biorąc pod uwagę marnotrawstwo niektórych zachodnich producentów w krajach zachodnich.

Pierwsza odmiana genetyki z Beludżystanu, Kalat, została nazwana na cześć Chana Kalat, jednego z wyżej wymienionych arystokratów entuzjastów konopi. Ta odmiana typu indica pachnie fenolem i paloną gumą i smakuje jak kremowe, bogate palone ziarna kawy. Jest ceniona za ekstremalną odporność na suszę, ciasne odstępy między węzłami i kwiaty pokryte żywicą.

Odmiana Quetta City została zebrana na granicy prowincji Beludżystan i Khyber Pakhtunkhwa. Ta starożytna, nierafinowana indica wyraża szereg uderzających purpurowych odcieni i wytwarza ostry aromat benzyny, kwaśnych winogron i drzewa sandałowego. Pochodzi z małej farmy liczącej 100 roślin, która od pokoleń produkuje i zasiewa swoje nasiona tradycyjnymi metodami.

Ostatnią odmianą wydaną w ramach tej międzynarodowej współpracy jest Dasht Desert. Odkryta na polu uprawnym na pustyni, około 40 km od Quetta City, otrzymała swoją nazwę ze względu na położenie geograficzne i wyjątkową odporność na suszę. Wytwarza owocowy, pikantny zapach i jest ceniona ze względu na niskie zapotrzebowanie na składniki odżywcze oraz zdolność do wzrostu w silnie zasadowej glebie.

To dopiero pierwszy etap tego ekscytującego projektu. Chcą oni jeszcze przeprowadzić analizę genomową tych i innych odmian, aby lepiej zrozumieć ich ścieżkę ewolucyjną i zacząć odkrywać tajemnicę i prawdziwy potencjał tych starożytnych odmian.

Więc chociaż często mówi się, że wszystkie odmiany lądowe zniknęły, z tego projektu jasno wynika, że są one bardzo żywe i kwitnące – są uprawiane przy użyciu tradycyjnych technik przekazywanych z pokolenia na pokolenie wraz z innymi uprawami leczniczymi i spożywczymi w regionach wokół świat.